เส้นด้ายบางๆ...ในความเป็นจริง

/
0 Comments




บนท้องฟ้า...ภาพของดวงดาวนับล้านๆ ดวงที่เปล่งแสง ผงธุลีมากมายไหลผ่านไปมาอยู่ในอวกาศมากมายจนเกินคณานับได้

แม้บางเศษชิ้นส่วนก็ดูจะใหญ่โตมากกว่าโลกที่เราอาศัยอยู่และยากเกินกว่าที่ เราจะเข้าใจการเป็นไปของพวกมัน
หากใครลองจ้องมองขึ้นไปให้ไกลสุดสายตาในความ มืดมิด
แสงดาวเหล่านั้นเป็นเพียงแค่ภาพอดีตของชีวิตที่ถือกำเนิดขึ้นมันเดินทางและ ใช้เวลาผ่านช่องว่างอันกว้างใหญ่ของจักรวาลกว่าจะส่งผ่านมากระทบกับนัยน์ตาของเรา
และในเวลานั้นที่เราได้เห็น สิ่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบันขณะก็อาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่เราเห็นจริงๆ อีกแล้ว
ดาวเคราะห์ห่างไกลที่เคยคงอยู่ สูญสลายไปแล้วในขณะที่เราได้เห็นแสงของมันเพียงเสี้ยววินาที
หากจะให้เดินทางไปหาในช่วงเวลานั้นก็อาจจะกลายเป็นแค่การพยายามที่ไร้ความ หมาย
บางห้วงความคิดของเราก็เช่นเดียวกัน บางสิ่งต้องใช้เวลาอย่างมหาศาลกว่าจะบอกเล่าให้ใครอีกคนหนึ่งเข้าใจ
บางอย่าง ที่ "เห็น" มันอาจจะไม่ได้ "เป็น" อย่างที่ตาเห็นเสมอไปและกว่าคนเหล่านั้นจะเข้าใจมันได้อย่างถ่องแท้ ก็อาจจะสูญสิ้นซึ่งความเชื่อมโยงระหว่างกันไปอย่างน่าเสียดาย
แต่กระไรเราก็เป็นเพียงแค่เศษผงธุลีหนึ่งของจักรวาลเท่านั้น มันพัดผ่านมาให้ได้พบกันแล้วจากไป
ไม่มีสิ่งใดที่ต้องยึดมั่นยึดถือ...เราก็ เป็นแต่เพียงแค่นั้น
 "สิ่งที่เราเป็น" แค่เศษเสี้ยวหนึ่งที่มีชีวิตและพร้อมจะบิดพริ้วหายไปไม่จำเป็นต้องเข้าใจอะไรทั้งสิ้น...
แล้วทุกสิ่งก็จะดับสูญไปเอง.

 


Related Posts

No comments:

99Pencilinhand. Powered by Blogger.