ในวันที่สีดำถูกตราหน้า กับค่านิยมบนโลกสวย

/
0 Comments




สีขาว นิยามของความสะอาดบริสุทธิ์ เป็นเพียงความเชื่อว่ามันคือของสูงค่า เราแยกและเปรียบเทียบระหว่างสี "ขาว-ดำ" ออกจากกัน เพียงเพื่อแยกแยะโลกชั่ว-ดี 
ในวันหนึ่งเราพบว่าสีขาวแปดเปื้อนด้วยสีดำ เราจ้องมองแต่จุดดำๆ ที่เห็น
โดยลืมมองไปว่ายังมีพื้นที่สีขาวอีกมากมายที่เพียงพอให้เราได้รู้สึกดีไปกับมัน
ลองนึกภาพว่าหากโลกนี้มีแต่สีขาวเพียงอย่างเดียว ความสมดุลบนโลกคงไม่ถือกำเนิดขึ้น 

ประชากรมนุษย์และสัตว์มากมายคงมีแต่ความรักและขยายพันธุ์จนล้นโลก
 เราอาจจะเกื้อกูลกันมากเกินไปจนไม่เพียงพอที่ทรัพยากรอันมีอยู่อย่างจำกัดจะถูกใช้ได้อย่างพอเพียงกับความต้องการ (แม้กระทั่งในเวลานี้)เช่นเดียวกับหยินหยางที่เกิดมาเพื่อสร้างสมดุล 




การเข่นฆ่าอาจจะไม่ใช่เรื่องโหดร้าย แต่เป็นเพียงการควบคุมของธรรมชาติหรือเราอาจจะเรียกสิ่งนั้นว่าพระเจ้า 

สีขาว-อาจจะกลายเป็นเพียงสิ่งลวงตา ให้เราเห็นว่าโลกนี้(ควร)มีแค่ความงดงาม แต่เมื่อได้มองมุมกว้างแบบพาโนรามา กลับพบว่าทุกอย่างล้วนเกื้อกูลกัน 

ไม่ว่าจะโหดร้ายหรือสวยงาม ทุกอย่างมีความหมายในตัวมัน และที่นี่ไม่ใช่สรวงสวรรค์ ทว่าเป็นดินแดนที่เรานั้นต้องดิ้นรนให้มีชีวิตรอด 

สีดำ-อาจจะทำให้เราเจ็บปวด แต่มันคือประสบการณ์ผู้สั่งสอนชีวิต ให้เราได้รู้ลิมิตกับของกาลเวลาและลมหายใจอันแสนสั้น

"เมื่อสิ่งหนึ่งจากไป สิ่งใหม่ก็ถือกำเนิดขึ้น เป็นวัฏจักรที่ไม่เคยสูญสิ้น
ความงามและความป่าเถื่อนอาจจะเป็นสิ่งที่ควรคู่อยู่ด้วยกันเพื่อสร้างสมดุลให้กับโลกใบนี้เท่านั้นเอง"






Related Posts

No comments:

99Pencilinhand. Powered by Blogger.