วันนี้ลุกขึ้นมาแต่เช้าตรู่ (สำหรับเรา) ภาพหนึ่งแทรกขึ้นมาในหัว – คนตาบอด แขนขาด ขาขาด หรือคนที่อวัยวะไม่ครบ 32 ไม่รู้เพราะอะไรดลใจให้สมองสั่งงานดึงเอาภาพจำเหล่านั้นขึ้นมา

ภาพตัดไปที่คนตาบอดเมื่อครั้งหนึ่งที่เคยเข้าไปสัมผัสชีวิตเล็กๆ ของพวกเรา – ไม่มีอะไรมาก แค่ไปนั่งรอคุณอาที่บ้านนั่งนวดในร้านนวดที่มีเหล่ามืออาชีพนวดแผนโบราณเป็นคนตาบอดทั้งหมด
คุณอาติดใจเพราะที่นี่นวดดี ไม่หยิ่ง คุยง่าย – อาจจะเพราะพวกเขารู้ตัวว่าตาบอด เลยคิดว่าตัวเองด้อยค่ากว่าคนอื่น อันนี้เราก็คิดไปเอง เพราะเคยไปนั่งนวดในห้าง หน้าตาคนนวดบูดบึ้งมาก นวดไปเครียดไป...ผ่อนคลายตรงไหนวะ
99Pencilinhand. Powered by Blogger.